Jastarnia po godzinach. Bunkry w Jastarni – Skansen Fortyfikacji im. Steyera

Skansen Fortyfikacji II. Rzeczypospolitej im. Kontradmirała Włodzimierza Steyera.

Skansen Fortyfikacji w Jastarni to cztery ciężkie schrony bojowe, wykonane z żelbetu: Saragossa, Sęp, Sokół oraz Sabała.

Budowa Ośrodka Oporu w Jastarni rozpoczęła się w maju 1939 roku i trwała do listopada. Kompleks obronny położony jest w odległości ok. 3 km od centrum Jastarni, w kierunku Kuźnicy.

Dostać można się tutaj kierując się oznakowaniem przy głównej drodze Półwyspu Helskiego lub od strony plaży, przy wejściu nr 39.

• Sabała to ośrodek dowodzenia położony jest w lesie, po lewej stronie linii kolejowej, patrząc w stronę Helu. Bilety wstępu imitują oryginalne przepustki z numerem rozkazu dziennego.
• Sokół położony jest nad Zatoką Pucką, tuż obok kempingu „Maszoperia”.
• Sęp znajduje się na plaży od strony otwartego morza.
• Saragossę zlokalizowano pomiędzy bunkrami Sabała i Sęp, tuż przed wejściem na plażę.
• W 2005 roku został tu utworzony Skansen Fortyfikacji, który w sezonie letnim jest otwarty dla zwiedzających. Znajduje się tu ścieżka dydaktyczna. Podczas zwiedzania bunkrów można zobaczyć odtworzone przeszkody przeciwpancerne i przeciwpiechotne oraz okopy.

Patronem skansenu został Kontradmirał Włodzimierz Steyer.

Włodzimierz Steyer urodził się 15 lipca 1892 w Montrealu. Nosił pseudonim Brunon Dzimicz. Był  morskim oficerem pokładowym okrętów podwodnych.

Podczas I Wojny Światowej pływał na jednostkach Carskiej Marynarki Wojennej Rosji. Następnie wrócił do odrodzonej Polski i wstąpił do Marynarki Wojennej, w której służył do 1950 roku. W trakcie kampanii wrześniowej w 1939 roku kierował obroną Półwyspu Helskiego, jako dowódca Rejonu Umocnionego Hel. Po zakończeniu II Wojny Światowej był dowódcą Marynarki Wojennej. Zmarł 15. września 1957 r. w Gdańsku.

Źródło biogramu i fot. Wikipedia